پیامبراسلام چگونه صلوات می گفت؟تشهدش چگونه بود
پیامبراسلام چگونه صلوات می گفت؟تشهدش چگونه بود
آیت الله بهجت می گوید:ظاهراً به همه صورت برای آن حضرت جائزبوده است
چه :اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِی خداوندابرمن واهل بیتم درودبفرست.
یا:اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ خدایابرمحمدوآل محمددرودبفرست.
منبع:کتاب درمحضراستاد(بهجت)جلد2ص214 
صلوات به شکل امروزی از همان زمان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مرسوم بوده، یعنی همین عبارت «اللهم صلّ علی محمّد و آل محمّد». و پیامبر اکرم در تشهد نماز بر خود و اهل بیتشان درود می‌فرستادند و مسلمانان دیگر هم از همان زمان در تشهد نماز بر محمد و آلشان درود می‌فرستادند.
«إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً.[۱]
خداوند و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند ای کسانی که ایمان آورده‌اید بر او درود فرستید و سلام گویید و تسلیم فرمانش باشید.» آیه فوق که در زمان خود پیامبر اکرم (ص) نازل شده به مومنان دستور می‌دهد بر پیامبر اکرم (ص) صلوات بفرستند.
ابوحمزه ثمالی از یکی از یاران پیامبر اکرم چنین نقل می‌کند:
«هنگامی که آیه فوق نازل شد عرض کردیم سلام بر تو را می‌دانیم ولی صلوات بر تو چگونه است؟ پیامبر فرمود بگویید «اللهم صل علی محمد و آل محمد کما صلیت علی ابراهیم انّک حمید مجید».[۲]
درباره کیفیت صلوات بر پیامبر در روایات زیادی که از طریق اهل بیت(علیه السلام) و اهل سنت رسیده صریحاً آمده که « آل محمد» را به هنگام صلوات بر پیامبر بیفزایید. ابن حجر هیثمی، از دانشمندان اهل سنت این روایت را نقل می‌کند که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «لا تصلوا علی الصلاة البتراء فقالوا و ما الصلاة البتراء؟ قال تقولون: اللهم صل علی محمد، و تمسکون، بل قولوا اللهم صل علی محمد و آل محمد.[۳] برای من درود مقطوع و بریده نفرستید عرض شد: مقصود چیست؟ فرمود: نگویید: اللهم صل علی محمد، و سکوت کنید، بلکه لازم است بگویید: اللهم صل علی محمد و علی آل محمد».[۳]
علاوه بر اینکه تمام فقهای شیعه و برخی فرقه‌های اهل سنت صلوات فرستادن بر پیامبر و آل ایشان را در تشهد نماز واجب می‌دانند بنابراین از زمانی که دستور نماز خواندن و کیفیت آن توسط پیامبر بیان شده و از زمانی که خود ایشان نماز می‌خواندند، در تشهد نماز صلوات می‌فرستادند. در روایت مفصلی که درباره چگونگی دستور خواندن نماز توسط خداوند به پیامبر اکرم (ص) در شب معراج آمده است، یکی یکی اجزاء نماز را بیان می‌کند تا می‌رسد به این قسمت در تشهد نماز: «ثُمَّ أَوْحَی اللَّهُ إِلَیْهِ یَا مُحَمَّدُ صَلِّ عَلَی نَفْسِکَ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِکَ فَقَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیَّ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِی وَ قَدْ فَعَل...»
امام صادق (علیه السلام) فرمود: «خداوند متعال پیامبرش حضرت محمد (ص) را به معراج برد. جبرئیل اذان گفت و نماز را به پیامبر آموخت، به همین کیفیت و شکلی که می‌خوانیم. در تشهد به او فرمود: «ای محمد بر خودت و بر اهل بیتت درود بفرست». پیامبر گفت: «صلی الله علیّ و علی اهل بیتی».[۴] از این روایت معلوم می‌شود که پیامبر اکرم (ص) در تشهد نماز بر خود و اهل بیتشان درود می‌فرستادند و مسلمانان دیگر هم از همان زمان در تشهد نماز بر محمد و آلشان درود می‌فرستادند.
پی‌نوشت:
[۱]. احزاب (۳۳) آیه ۵۶.
[۲]. عروسی حویزی، محمد بن جمعه، تفسیر نورالثقلین، انتشارات اسماعیلیان، ج ۴، ص ۳۰۰
[۳]. ابن حجر، احمد بن محمد، الصواعق المحرقه، بیروت، مؤسسه الرساله، ۱۹۹۷ م، ج ۲، ص ۴۳۰
[۴]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۶۳ ش، ج ۳، ص ۴۸۶
مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی/منبع:جهان نیوز۱ اسفند ۱۳۹۳
سلام پیامبرهم همینگونه بود(کلاً نمازپیامبر )همین نمازی بودکه مسلمانان می خوانند
روايات شيعه و سني نيز شكل نماز را به نحوه اي كه خوانده مي‌شود، بيان كرده است.
مانند ما "السلام عليك ايها النبي و رحمة و بركاته" ميگفتند .
سلام بر پيامبر اكرم(ص) توسط حضرت در تشهد بيان شده كه با الفاظ "السلام عليك ايها النبي و رحمة الله و بركاته" ذكر شده است.[1] مرحوم سيد كاظم يزدي در عروة مي‌فرمايد: "السلام عليك ايها النبي" از صيغه هاي سلام نيست، بلكه از توابع تشهد است.[2] منابع اهل سنت اين نظريه را قبول دارند و حنفيه، شافعيه، حنابله و مالكيه بر اين عقيده اند كه اين صيغه جزء صيغه هاي تشهد محسوب مي‌شود.[3]
برخي ديگر از فقيهان شيعه مثل مرحوم حكيم معتقدند اين صيغه از توابع سلام محسوب مي شود، چون از برخي روايات اين گونه استفاده مي‌شود و از طرف ديگر مناسبت حكم و موضوع اقتضا مي‌كند كه صيغه "السلام عليك ايها النبي و رحمة الله و بركاته" از توابع سلام باشد.[4]
آنچه مسلّم و قطعي است و شيعه و سني بر اين باورند، صلوات و سلام بر پيامبر اكرم(ص) امر متعارف و رايج بوده كه توسط پيامبر انجام مي شده و اين اَمر از ناحيه حضرت(ص) به انجام رسيده است، خواه در تشهد يا در سلام. اين مطلب توسط ائمه معصومين(ع) تأييد شده است و منابع مختلف شيعه و اهل سنت اين نظريه را تأييد مي‌كند.
پي نوشت ها:
1. کتاب الخلاف, ج1, ص 129.
2. عروه الوثقي, ج2, باب التسليم.
3. الفقه علي المذاهب الاربعه, ج1,ص 236 و 237.
4. مستمسک العروه الوثقي, ج6, ص 496.
آیا مگرمی شودپیامبراسلام حضرت محمد،خودش به خودش "سلام"بگوید؟
مگردرقرآن نیامده که واردخانه ای شدید"سلام"بگویید،حتی اگرکسی نباشد،بخودتان سلام بگویید
فَإِذَا دَخَلْتُم بُيُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَىٰ أَنفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِّنْ عِندِ اللَّـهِ مُبَارَكَةً طَيِّبَةً ۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّـهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ٦١نور
امام باقر(ع) می فرماید: اگر وارد خانه‌ای شدید و سلام کردید و جوابی نشنیدید، بگویید: «السلام علینا من عند ربنا: سلام بر ما از سوی پروردگارمان» (وسائل الشیعه، جلد ۱۲، ص ۸۱)شیخ حرّ عاملی از علمای قرن یازدهم
در سلام دوم نماز می گوییم: «السلام علینا و علی عباد الله الصالحین: سلام بر ما و بر بندگان صالح خدا» که سلام بر خود است.
امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه : «هرگاه وارد خانه هايى شديد، به خودتان سلام كنيد» ـ فرمود :
هُو تَسليمُ الرَّجُلِ على أهلِ البيتِ حينَ يَدخُلُ ، ثُمَّ يَرُدُّونَ علَيهِ ، فهُو سَلامُكُم عَلى أنفُسِكُم .
منظور سلام كردن مرد بر اهل خانه است به هنگام ورود و جواب دادن اهل خانه است به او . پس ، اين سلام شماست به خود شما .
امام باقر عليه السلام ـ درباره ٦١نورـ میفرماید
إذا دَخَلَ الرَّجُلُ مِنكُم بَيتَهُ ، فإن كانَ فيهِ أحَدٌ يُسَلِّمُ علَيهِم ، و إن لَم يَكُن فيهِ أحَدٌ فَلْيقُلْ : السلامُ علَينا مِن عِندِ رِبِّنا ، يقولُ اللّه ُ : «تَحِيّةً مِنْ عِنْدِ اللّه ِ مُبارَكَةً طَيِّبَةً» .
هرگاه مردى از شما به خانه خود وارد شد ، اگر كسى در خانه بود به آنها سلام كند و اگر كسى نبود بگويد : «السلامُ علَينا مِن عِندِ رِبِّنا؛ سلام بر ما از جانب پروردگارمان» كه خداوند مى فرمايد : «[كه آن ]تحيّتى است مبارك و پاكيزه از جانب خدا
حضرت عیسی (علیه السلام) وقتی متولد شدند، یکی از جملاتشان، سلام بر خود بود: « وَ اَلسَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا: و سلام (خدا) بر من، در آن روز که متولّد شدم، و در آن روز که می‌میرم، و آن روز که زنده برانگیخته خواهم شد» ﴿مریم، ۳۳﴾
مشاوره-روانشناسی