وجود مقدار زیاد پروتئین دفعی در ادرار ممکن است باعث کف‌آلود شدن ادرار شده و به علت خروج آب از عروق و احتباس آن در بافت‌ها موجب تورم دست‌ها، پاها و شکم می‌شود، در مواردی نیز ممکن است فرد بدون علامت پروتئینوری (Proteinuria)باشد.

دکتر سیمین وحیدی در گفت وگو با خبرنگار ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، با اشاره به اینکه دیابت و پرفشاری خون شایع‌ترین علل بیماری‌های مزمن کلیه هستند، گفت: با انجام سالیانه آزمایش خون و ادرار می‌توان از این عارضه پیشگیری کرد، اندازه‌گیری GFR (میزان فیلتراسیون کلیه ها)، بهترین سنجش کارکرد کلیه به شمار می رود.

وی پروتئینوری را از بیماری‌های شایع و خطرساز کلیه عنوان کرد و افزود: درصد بالایی از نارسایی کلیه‌ها به این بیماری اختصاص دارد،

پروتئینوری به معنی وجود مقادیر غیرطبیعی پروتئین در ادرار است،

کلیه‌های سالم مواد زائد حاصله از سوخت و ساز را از بدن خارج می‌کند. ولی از خروج مواد مورد نیاز همانند پروتئین‌ها جلوگیری می‌کنند. این واکنش به اندازه و شارژ مولکول‌های پروتئین بستگی دارد. بسیاری از پروتئین‌ها بزرگتر بوده و نمی‌توانند از فیلترهای گلومرولولی عبور کنند، مگر اینکه کلیه‌ها آسیب دیده باشند و از طرفی پروتئین‌های کوچکتر به راحتی از دیواره گلومرول عبور کرده اما دفع نمی‌شوند.

دکتر وحیدی یادآور شد: پروتئینوری (وجود پروتئین در ادرار)، نشان دهنده آسیب به کلیه‌ها است. افراد طبیعی کمتر از۱۵۰ میلی‌گرم پروتئین و۳۰ میلی‌گرم آلبومین در روز از طریق ادرار دفع می‌کنند، وجود پروتئین در ادرار بیش از اندازه طبیعی پروتئینوری محسوب می شود که ممکن است به صورت دائم و یا گذرا باشد.

وی در ادامه افزود: بیماری‌های مزمن کلیوی ناشی از غیرطبیعی بودن ساختاری یا کارکردی کلیه بدون کاهش GFR نیز در افراد مبتلا بروز می‌کند، با استفاده از نشانگرهای آسیب کلیوی و اندازه گیری پروتئینوری و سدیمانتاسیون ادراری می توان غیر طبیعی بودن کارکرد کلیه را مشخص کرد.

دکتر وحیدی با تاکید بر اینکه پرتئینوری نشانگر آسیب کلیه است، گفت: پروتئینوری به افزایش دفع هر گونه پروتئین از ادرار گفته می شود، در این حالت پروتئین‌ها از جمله آلبومین و یا سایر پروتئین‌های سرم در ادرار وجود دارد.

این متخصص کلیه و مجاری ادراری یادآور شد: آلبومین نشانگری حساس برای بیماری‌های مزمن کلیه ناشی از دیابت، پرفشاری خون و بیماری‌های گلومرولی است. در بیماری‌های غیرکلیوی مثل چاقی، التهاب و سرطان نیز آلبومنیوری می تواند وجود داشته باشد.

وی با بیان اینکه پروتئینوری به دو صورت گذار و دائم است،

 پروتئینوری گذرا، به صورت موقتی بوده و عامل ایجاد آن، تب، ورزش‌های سنگین، استرس روحی و مواجه بودن با سرمای شدید است، در این حالت میزان پروتئین دفعی نسبتاً کم بوده و معمولاً سریع بهبود می‌یابد.

پروتئینوری دائم، می‌تواند تظاهری از بیماری‌های کلیوی یا یک بیماری سیستمیک باشد و بسیاری از بیماری های دیگر نیز می‌توانند باعث گلومرونفریت (التهاب گلومرول) شده و در نهایت به پروتئینوری تبدیل شود که می‌توان به دیابت، پرفشاری خون و فرم های دیگر بیماری کلیه اشاره کرد.

 تحقیقات نشان داده که درجه و نوع پروتئینوری می‌تواند وسعت آسیب به کلیه را مشخص کند، همچنین پروتئینوری همراه با بیماری قلبی و عروقی نیز دیده شده است. بیماران دیابتی، پرفشاری خون با سابقه خانوادگی در معرض خطر پروتئینوری هستند و اولین علامت آن وجود مقادیر کم آلبومین (پروتئین) در ادرار است. از گروه های پرخطر دیگر می‌توان به افراد چاق و میانسال اشاره کرد.

علایم پروتئینوری 

وجود مقدار زیاد پروتئین دفعی در ادرار ممکن است باعث کف‌آلود شدن ادرار شده، به علت خروج آب از عروق و احتباس آن در بافت ها موجب تورم دست ها، پاها و شکم می‌شود، در مواردی نیز ممکن است فرد بدون علامت پروتئینوری باشد.

این متخصص کلیه و مجاری ادراری با تاکید بر اینکه آزمایش ادرار تنها راه تشخیص پروتئینوری است، گفت: با مشاهده اولین علامت مراجعه به پزشک و درمان علت زمینه‌ای ضروری است. در مبتلایان به فشارخون و دیابت، اولین اقدام کنترل فشارخون و دیابت است. در این راستا اندازه‌گیری قندخون، رعایت رژیم غذایی، مصرف داروها، تمرینات ورزشی و محدودیت مصرف نمک و مواد پروتئین توصیه می‌شود، این بیماری در سنین پایین قابل درمان است. /۱ تیر ۱۳۹۲ ایسنا

***

***

این روش های سنتی میتواندبرای درمان بیماری کلیوی مفیدباشد

آب درمانی : مقدار زیادی آب بنوشید تا از درد کلیه خلاص شوید. نوشیدن آب به مقدار کافی نه تنها از تشکیل سنگ کلیهپیشگیری می کند بلکه سبب دفع سنگ های تشکیل شده در کلیه از طریق مجرای ادرار نیز می شود. آب باعث رقیق شدن ادرار و پیشگیری از رسوب نمک ها و املاح معدنی در کلیه می شود. اما نکته ی مهم این است که نوشیدن مقدار زیادی آب می تواند به سرعت سبب رفع درد کلیه شود. به این منظور به محض اینکه درد شدیدی در نواحی کلیه ها احساس می کنید، شروع به نوشیدن آب تصفیه شده کنید. ممکن است مجبور باشید 1 تا 1.5 لیتر آب بنوشید. آب درمانی به ویژه برای از بین بردن درد کلیه ناشی از سنگ و عفونت کلیه بسیار مؤثر است.

پونه و آویشن درمان عفونت کلیه :پونه دارای خواص درمانی زیادی است که مهمترین آنها عبارت اند از:جوشانده هر 100 گرم پونه برای دفع اسهالنافع است چون حاوی پانل فراوان است همین مقدار پونه در پانصد سی سی آب برای دفع تنگی تنفس و گرمای بدن مفید است.گل پونه، آویشن، تخم گشنیز، و تخم شوید( هر کدام صد گرم) که کوبیده شده باشد و هر بار یک قاشق غذاخوری از آن در 500 سی سی آب جوشانده شود برای درمان انواع سنگ مثانه، سنگ صفرا و انواع روماتیسم مفید است.

آب لیموترش تازه : آب لیموترش یکی از بهترین درمان های برای سنگ کلیه و رفع درد ناشی از آن است. اسید استیک موجود در مرکباتی مانند لیموترش، سنگ کلیه را حل می کند. اما برای این کار فقط باید آب لیموترش تازه و طبیعی بنوشید و نوشیدنی های لیمویی مصنوعی چنین اثری ندارند. به این منظور، روز خود را با نوشیدن یک لیوان آب مخلوط شده با آب یک لیموترش تازه آغاز کنید. در هنگام درد شدید، چهار قاشق غذاخوری آب لیموترش را با یک لیوان آب مخلوط کنید و بنوشید. اگر بدنتان به این درمان پاسخ دهد در طی 20 دقیقه باید درد برطرف شود. علاوه بر این می توانید به این مخلوط 4 قاشق غذاخوری روغن زیتون هم بیافزایید.

چای قاصدک :گیاه قاصدک خاصیت ادرارآوری دارد به این معنی که میزان ادرار را افزایش می دهد. بنابراین استفاده از آن می تواند سنگ کلیه را دفع و درد کلیه را تسکین بخشد. علاوه براین قاصدک باعث افزایش جریان خون در کلیه می شود. به این منظور 1 تا 2 قاشق چایخوری برگ قاصدک را در یک فنجان آب داغ بریزید و ده دقیقه با حرارت ملایم بجوشانید. سپس محلول را صاف کنید و بنوشید. هر روز 2 تا 3 فنجان چای قاصدک می توانید بنوشید.

چای تخم هندوانه : ادرارآور مؤثری است و برای تحریک کلیه ها به دفع ادرار بسیار مناسب است. در واقع اگر کلیه ها کم کار باشند، دانه ی هندوانه می تواند کلیه ها را تحریک کند. به این منظور یک قاشق غذاخوری دانه ی هنداونه (آسیاب شده) را در دو فنجان آب جوش بریزید. محلول را صاف کنید و بگذارید سرد شود. از این چای سه بار در روز بنوشید.

تخم کرفس :سرعت دفع مواد زاید در کلیه ها را افزایش می دهد. بعضی از مطالعات پزشکی که در چین انجام شده نشان داده است که کرفس میزان ادرار را افزایش می دهد و به همین دلیل سبب تسکین دردکلیه می شود. روغن فرّاری که در کرفس موجود است خاصیت ضدقارچ دارد و در حذف باکتری ها بسیار مؤثر است. بنابراین برای درمان عفونت های کلیوی بسیار مفید است. به این منظور یک قاشق غذاخوری تخم کرفس آسیاب شده را در یک فنجان آب داغ بریزید و بگذارید سرد شود. محلول را صاف کنید و بنوشید. روزی یکبار و سه روز در هفته از این چای بنوشید.

نکته:چون کرفس، ممکن است سبب تحریک رحم شود، زنان باردار نباید از تخم کرفس استفاده کنند. اما برای تسکین درد قاعدگی بسیار مفید است.

کلاله ی ذرت :اگر سنگ یا عفونت کلیه داشته باشید، ادرارکردن همراه درد خواهد بود، چای کلاله ی ذرت این درد را تسکین می دهد. بسیاری از مطالعات، خاصیت ادرارآوری و ضدباکتری بودن کلاله ی ذرت را نشان داده است. کلاله ذرت خشک را در فروشگاه داروهای گیاهی می توانید پیدا کنید.

پماد خردل : گاهی بجای درد فقط حساسیت کلیه ها را احساس می کنید. استفاده از پماد خردل یا پماد پودر دانه خردل این حساسیت را از بین می برد. به این منظور از پماد خردل بر روی پوست تمیز ناحیه ی کلیه ها استفاده کنید تا احساس گرما و حرارت در آن ناحیه بوجود آید. از این پماد برای کودکان کمتر از 6 سال استفاده نکنید. /نمناک

***

***

۱۰ گیاه مفید برای کلیه

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از جام جم، بنیاد ملی کلیه پذیرفته است که بعضی از گیاهان می‌توانند به سلامت کلیه کمک کنند. در اینجا ۱۰ گیاه مفید برای کلیه را به شما معرفی می‌کند.

چای سبز

برگ‌های جوان و تخمیر نشده چای حاوی خواص غذایی زیادی است. بیشتر چای های سبز یا تخمیر شده نیستند و یا خیلی کم تخمیر شده‌اند، در حالیکه چای اولانگ نیمه تخمیر شده و چای سیاه کاملا تخمیر شده می‌باشد.

چای خاصیت ضد التهابی دارد و ادرار را زیاد می‌کند. چای همچنین حاوی ترکیبات پلی‌فنول‌هاست که جلوی تشکیل سنگ در کلیه را می‌گیرد و ضد بعضی از انواع سرطان هم هست.

یک تحقیق ژاپنی در باره چای نشان می‌دهد که این گیاه خاصیت سم‌زدایی دارد و فشار بیماری‌های کلیوی را کاهش می‌دهد.

جو وحشی (Couch Grass)

این علف حاوی ترکیبات بسیاری است که بطور سنتی برای افزایش ادرار و درمان عفونت‌های مجاری ادرار از آن استفاده می‌شود.

این علف خاصیت ضد باکتری هم دارد و برای دفع سنگ کلیه از آن استفاده می‌کنند. پژوهشگران ایتالیایی متوجه شدند که ترکیب عصاره جو وحشی با سیترات پتاسیم می‌تواند در کوچک کردن اندازه سنگ کلیه موثر باشد.

رحمانی (Rehmannia)

رحمانی گیاهی است که در غرب کمتر شناخته شده ولی در چین از قرن‌های گذشته از آن استفاده می‌شده است. خوشانده ریشه این گیاه برای درمان انواع بیماری‌های کلیه استفاده می‌شده است.

در تحقیقی که در سال ۲۰۰۹ روی خواص این گیاه انجام شده نشان داد که ترکیبات موجود در این گیاه می‌تواند برای کلیه مفید باشد.

بانابا (Banaba)

بانابا گیاه بومی استرالیا، هند و مناطق استوایی جنوب شرقی آسیاست. از این گیاه در زمان‌های قدیم برای زیاد کردن ادرار و درمان بیماری‌های کلیوی و مثانه استفاده می‌شده است.

این گیاه حاوی مقدار زیادی اسید کروسولیک است که برای درمان دیابت نوع ۲ مفید است و برگ این گیاه را می‌توان برای درمان عفونت مجاری ادرار بکار برد. چای برگ بانابا می‌تواند ناراحتی‌های ناشی از سنگ کلیه را کاهش دهد.

چای جاوه

در منابع فرانسوی، اندونزی و هلندی و سویسی این گیاه برای درمان دردهای کلیوی ثبت شده است. خاصیت ادرار آور دارد و کار کلیه را تسهیل می‌کند. بعضی بر این باور هستند که چای جاوه در دفع سنگ کلیه موثر است. تحقیق‌های جدید نشان می‌دهد که اسید کافئیک موجود در چای جاوه می‌تواند در درمان نقرس، دیابت و رماتیسم مفید باشد.

کرنبری (Cranberries)

پیشتر از کرنبری برای درمان عفونت‌های مجاری ادرار استفاده می‌شده، اما تحقیق‌های جدید نشان داده که این گیاه می‌تواند در جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه هم مفید باشد. این گیاه اسید کوئینیک دارد و ادرار را اسیدی می‌کند و جلوی یون‌های فسفات و کلیسیم را در تشکیل سنگ کلیه می‌گیرد.

قاصدک (Dandelion)

چای قاصدک می‌تواند به کار جگر و کلیه کمک کند. درکنار خاصیت ادرار آور، قاصدک حاوی موادی همچون روی، پتاسیم، آهن و ویتامین‌های آ، ث، د و ب است و ریشه آن می‌تواند سنگ کلیه را دفع کند.

زنجبیل (Ginger)

۲ هزار سال است که زنجبیل را در درمان بسیاری از بیماری‌ها و از جمله بیماری‌های مجاری ادرار مورد استفاده قرار می‌دهند.

تحقیق‌ها نشان می‌دهد که خاصیت انتی اکسیدانت زنجبیل باعث تقویت مجاری ادرار می‌شود.

زنجبیل حاوی ویتامین ث، فولیک اسید، ویتامین ب۳، آهن، کلیسیم و پروتئین اس و به همین دلیل می‌تواند به دفع سنگ کلیه کمک کند.

خیار

۹۷ درصد خیار را آب تشکیل می‌دهد. اگر آب خیار را بگیرید و یا خام بخورید، خیار حاوی موادی مانند ویتامین آ، ث، لوتئین، بتاکاروتن، کلیسیم، منگنز، پروتئین و فسفر است.

خیار خاصیت ادرار آور و ملین دارد و برای افرادی که کلیه آنها مشکل دارد تجویز می‌شود.

پیاز

تحقیق‌ها نشان می‌دهد که پیاز می‌تواند در برطرف کردن درد ناشی از سنگ کلیه مفید باشد. گفته می‌شود که خوردن مرتب آب پیاز باعث دفع سنگ کلیه در ظرف ۲۴ ساعت می‌شود.